Μητρότητα και Επάγγελμα

Αγαπητές μου φίλες, αγαπητοί μου φίλοι

Ποιος δεν θαυμάζει σήμερα την εξαιρετική πορεία της γυναικάς στα επαγγέλματα;

Επιστημονικά επαγγέλματα: Πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, καθηγήτριες κάθε είδους σχολής, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, επιχειρηματίες, καλλιτέχνιδες, παντού γυναίκες.

Επίσης της γυναίκας των δημοσίων λειτουργιών: Διοικητικούς υπαλλήλους, Δικαστές, βουλευτές, Υπουργούς, ακόμα και Πρόεδρο της Δημοκρατίας ορίσαμε γυναίκες! Αν η Καλλιρόη Παρέν ήταν παρούσα θα έδινε θερμά συγχαρητήρια για το έργο της γυναίκας και μάλιστα για την πρωτοπορία των γυναικών!

Άραγε όμως η τόση επιτυχία της γυναίκας βοήθησε την πρόοδο της κοινωνίας μας;

«Εγώ είμαι η νέα γυναίκα που θα ψηφίζω και θα καπνίζω!»

Συγχαρητήρια λοιπόν στην γυναίκα που ήδη ξεπέρασε τον άνδρα καπνιστή, και καθώς καπνίζει ακόμα και στην εγκυμοσύνη της και δίνει καπνισμένο αίμα στην διάπλαση του παιδιού της, δημιουργεί παιδιά με σειρά προβλημάτων υγείας… και βέβαια μανιώδεις καπνιστές, «από κοιλίας μητρός».

Συγχαρητήρια επίσης στης γυναίκες καριέρας, που δίνουν τόσο άγχος και αδρεναλίνη κατά την δόμηση των παιδιών τους, ήδη κατά την εγκυμοσύνη τους και συνέχεια, ώστε ο εγκέφαλος τους δεν χτίζεται σωστά ούτε ο ψυχισμός τους και έχουν αργότερα μαθησιακά προβλήματα αλλά και βιαιότητα, περιορισμένη νοημοσύνη και άλλες ανισορροπίες .

Και επίσης βλέποντας με μια μόνη ματιά την εκτεταμένη υπογονιμότητα και τα σοβαρά προβλήματα γονιμότητας και αναπαραγωγής της γυναίκας αλλά και του άνδρα, που δεύτερα δεν υπάρχουν και δεν υπήρχαν στο παρελθόν, κατανοούμε το τίμημα της καριέρας της γυναίκας στην σημερινή μας κοινωνία…

Η κοινωνία, μπορεί προς το παρόν να χαίρεται, επειδή προστέθηκαν τα χέρια και ο νους της γυναικάς στα κοινωνικά έργα… αλλά αν βαίνουμε προς την εξαφάνιση της νέας γενιάς, ποιο είναι το όφελος μας;

Είναι βέβαια γνωστόν ότι η μητρότητα ανήκει στην γυναίκα και μόνο σε αυτήν. Όπως έχει γίνει είδη γνωστόν ότι, αν θέλουμε παιδιά υγιή και ιδιοφυή και με αξίες ζωής, η μητρότητα πρέπει να βιωθεί από την αρχή, από την σύλληψη του παιδιού, με μια ποιότητα. Και αυτό σημαίνει ότι η αγάπη για το παιδί και η αποδοχή της μητέρας για αυτό, πρέπει να προσφερθεί από τότε, από την αρχή της ζωής! Η ειρηνική και χαρούμενη διαβίωση του εμβρύου στην μήτρα της μητέρας είναι αναγκαία για την δημιουργία ενός ομαλού και προικισμένου ατόμου και αυτή εξαρτάται από το πώς θα ζήσει η μητέρα – έγκυος. Αλλά εκείνη είναι εστιασμένη στο επάγγελμα… και είναι επίσης γνωστό ότι με τόσο άγχος και αγωνία που πολλές γυναίκες επαγγελματίες ζουν, παιδί δεν συλλαμβάνεται!

Και κερδίσαμε λοιπόν πολύ σπουδαία υλικά αγαθά, αλλά χάσαμε τον άνθρωπο!

Ναι τον άνθρωπο χάσαμε… διότι για να διαπλασθεί σωστά αυτό το θαύμα - άνθρωπος έχει ανάγκη από χαρούμενο ειρηνικό, γαλήνιο, και υγιές εργαστήριο διάπλασής του…

Και η γυναικεία μήτρα είναι το μόνο αναντικατάστατο εργαστήριο!

Θα πείτε: Και τι να κάνουμε; Να στείλουμε και πάλι τις γυναίκες… στο σπιτάκι τους, μετά από τόσες προσπάθειες;

Όχι, αγαπητοί μου φίλοι και φίλες! Ασφαλώς όχι! Και όχι και πάλι όχι, επειδή το κακό δεν έγινε από μόνη την εργασία της γυναίκας, αλλά από το ότι εκείνη δεν κατάλαβε και κανείς δεν της έδωσε να καταλάβει, ότι προχωρώντας στις εργασίες και στα σπουδαία γυναικεία έργα, δεν έπρεπε να παραμελήσει την Μητρότητα, το πιο μεγάλο αναντικατάστατο έργο της. Και βέβαια δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για αυτήν την άγνοια!

Η κοινωνία μας, δηλαδή οι αρχές του τόπου μας, έπρεπε και πρέπει ( είναι ακόμη καιρός) να της δώσουν την ανάλογη παιδεία ώστε να κατανοήσει την σημασία του υψίστου έργου της μητρότητας! Και αντί η κοινωνία να εκμεταλλεύεται την γυναικά εργαζόμενη σε κάθε είδους εργασίες, φορτώνοντας την, σε ώρες ανεξάντλητες… έπρεπε και πρέπει να της επιτρέψει να ζει και τα δύο: το επάγγελμα και την μητρότητα. Και προπαντός πρέπει η κοινωνία μας, που της δίνει άδεια μητρότητας κατά την εγκυμοσύνη της, να της εξηγήσει, να την επιμορφώσει συγχρόνως για το πώς πρέπει να ζήσει γι’ αυτό το μεγάλο δημιουργικό της έργο!

Δεν αρκούν οι άδειες μητρότητας. Το έργο της μητρότητας και της πατρότητας κατά την αρχή της ζωής έχει ανάγκη από επιμόρφωση! Γιατί νομίζετε ότι πρέπει να επιμορφώνουμε τον άνθρωπο – άνδρα ή γυναίκα – για να ασκήσει τα διάφορα έργα και δεν χρειάζεται καμία επιμόρφωση για να ασκήσει το σοβαρότερο όλων: πώς να δημιουργήσουν έναν άνθρωπο σωστό με υγεία και χαρίσματα;

Επιτρέψτε μου να… επιτρέψω την εκδήλωση τις λανθάνουσας κακίας μου και να ειπώ: μήπως επειδή εμείς ως γονείς, αλλά και οι δικοί μας γονείς, τα κάναμε μούσκεμα στο έργο μας της γονεϊκότητας, εμποδίζουμε τώρα τους νέους να μάθουν, ώστε εκείνοι να δημιουργήσουν μια καλύτερη νέα γενιά και μια υπέροχη νέα κοινωνία;

Ας το ξεπεράσουμε αγαπητοί μου, φίλοι και φίλες. Ας μάθουμε… ότι «η αρχή της ζωής προδιαγράφει και το τέλος». Έτσι έλεγε ο Πλάτων, Και ας αποφασίσουμε να επιτρέψουμε στην Ελλάδα μας, όπως επιτρέπουν άλλοι Ευρωπαίοι φίλοι μας, να μορφώσει τους νέους και τις νέες της για το πώς να δημιουργήσουν μια υπέροχη νέα γενιά, μαζί με τα άλλα δημιουργήματά τους

Δεν εμποδίζουν τα δημιουργήματά της γυναίκας επαγγελματία το έργο της μητρότητας… εκείνο που την εμποδίζει είναι η απέραντη άγνοιά της, στην όποια την αφήνουμε να ζει, εμποδίζοντάς την να ασκήσει με σοφία και αγάπη το πιο σπουδαίο έργο της, το έργο της μητρότητας στη Αρχή της Ζωής.

 Ίσως να μην είναι ακόμη πολύ αργά!