Η ερωτική αγωγή, μια τέχνη ζωής

Μαλαματένια Ρούλια, εκπαιδευτικός, διευθύντρια Φροντιστηρίου ξένων γλωσσών

(Παρουσίαση σε πολλές εκδηλώσεις σε ευρύ κοινό,2018-2020)

Το θέμα της Παιδαγωγικής και της αποτελεσματικής ανατροφής του παιδιού απασχόλησε ανέκαθεν την ανθρωπότητα. Τα τελευταία 50 και χρόνια, με την ανακάλυψη της τεχνολογίας των υπερήχων και της ψυχολογικής μεθόδου της αναδρομής στο παρελθόν, η επιστήμη ανακάλυψε ότι η προγεννητική ζωή του ανθρώπου είναι σπουδαιότατη  επειδή τη θεωρεί ως την υπεύθυνη για τις επόμενες φάσεις της ζωής. Πράγματι πολλοί κλάδοι της επιστήμης όπως είναι η Βιολογία, Επιγενετική, Νευροεπιστήμες, η Ψυχολογία, η Μαιευτική ,η Παιδαγωγική έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η περίοδος  επηρεάζει καταλυτικά την υγεία, τη ψυχική ισορροπία και τη νοητική ανάπτυξη του ανθρώπου όχι μόνο όσο είναι έμβρυο αλλά και στις επόμενες ηλικιακές του περιόδους καθώς θέτει τις βάσεις για την τριαδική του ανάπτυξη. Αυτές οι γνώσεις δεν αρκεί να ακούγονται στα διάφορα επιστημονικά συνέδρια ή να εμπλουτίζουν την σύγχρονη βιβλιογραφία αλλά πρέπει να φθάσει στους νέους, δηλ. στους αληθινούς αποδέκτες καθώς οι νέοι είναι εκείνοι που δημιουργούν τη Νέα Γενιά. Η προετοιμασία για την γονεϊκότητα είναι λοιπόν ένα θέμα αναγκαίο για την σωστή σχολική αγωγή των νέων και μάλιστα είναι αναγκαίο αυτή η αγωγή να τους δοθεί ήδη κατά την εφηβεία. Και τούτο διότι, όταν αντιληφθούν  ότι το θέμα της ερωτικής αγωγής έχει στενή σχέση τόσο με την γονιμότητα όσο και με την προετοιμασία για το γονεϊκό τους ρόλο, πολλά προβλήματα που  ταλανίζουν την  ανθρωπότητα θα διορθωθούν.

Αν η σεξουαλικότητα έχει τόσο μεγάλη σημασία στον άνθρωπο είναι επειδή συνδέεται άρρηκτα με τον έρωτα και με τη δημιουργία της ζωής. Πρόκειται για τη μεγάλη ζωτική δύναμη που έχει πολλές φάσεις με πρώτη την ερωτική χαρά που απολαμβάνουν οι σύντροφοι από την  ένωσή τους. Η σοφία του Δημιουργού έχει οργανώσει έτσι τα πράγματα, προκειμένου να επιτύχει την αέναη δημιουργία του γένους των ανθρώπων. Δίνοντας την έλξη εξασφάλισε την ένωση των δύο και μέσα απ’ αυτήν την  ένωση ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει την ικανότητα να αγαπήσει ένα άλλο πρόσωπο αλλά και να γευθεί την χαρά της δημιουργίας μιας νέας ζωής. Η σύλληψη, η κυοφορία, η γέννηση αποτελούν τις επόμενες φάσεις της ίδιας ζωτικής δύναμης. Δυστυχώς ο άνθρωπος σήμερα διαχωρίζει αυτές τις φάσεις μεταξύ τους επειδή έχει δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην επαγγελματική σταδιοδρομία και λιγότερη στη γονεικότητα θεωρώντας την δεύτερη εμπόδιο στην πρώτη. Έτσι επικεντρώνεται αποκλειστικά στην σεξουαλικότητα με δυσάρεστες συνέπειες, οι οποίες ήδη έχουν  αρχίσει να φαίνονται αλλά είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα μιλάμε κατά βάση για αυτές και αυτό διότι ο ρόλος της μητρότητας έχει και υποτιμηθεί αλλά κυρίως υπονομευθεί.

        Στην Αρχαία Ελλάδα έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στον έρωτα.  Όταν μιλούσαν για έρωτα, εννοούσαν έρωτα σε 3 επίπεδα σώμα, ψυχή και πνεύμα.  Και θεωρούσαν ότι ήταν κατάσταση ιερή για αυτό για την αρχαία Ελλάδα ο Έρωτας  ήταν ένας θεός!

        Ο Πλάτων μάλιστα στο συμπόσιο ορίζει τον έρωτα «ως μετέχοντα της ανθρώπινης και της θείας φύσης και ότι επιθυμεί το ωραίο και το τέλειο..

         Ο Έρως πρέπει να βασιλεύει στην  ψυχή των συζυγών κατά την σύλληψη ώστε οι θεϊκές τους ιδιότητες να μεταδοθούν στο παιδί.

       Οι σύζυγοι πρέπει να καλλιεργούν μέσα τους την ηθική αρετή, ώστε οι ψυχές τους να ανθίζουν και το άρωμα τους να γεμίζει την ψυχή του παιδιού…. το οποίο έτσι θα γεννηθεί ωραίο στο  σώμα και το πνεύμα»

Για αυτό είναι αναγκαίο να διακρίνουμε την απλή σεξουαλική σχέση-που υπάρχει σε όλο το ζωικό βασίλειο-από τον έρωτα, την  αγάπη, που αποτελεί χαρακτηριστικό της εξελιγμένης ανθρώπινης φύσης. Η φύση όρισε τα δύο φύλα να αισθάνονται μια μεγάλη έλξη μεταξύ τους, αλλά ταυτόχρονα η φύση όρισε η λειτουργία των δύο φύλων να είναι διαφορετική. Ο άνδρας είναι ο πομπός και τα γεννητικά του όργανα είναι εξωτερικά, πλασμένα ώστε να προβάλλουν προς τα έξω την γενετήσια ενέργεια και το γενετικό υλικό. Η γυναίκα είναι δέκτης, δέχεται μέσα της και τα γεννητικά της όργανα είναι πλασμένα εσωτερικά, μοιάζουν με κύλικα, δοχείο ικανό να συγκρατήσει και να φυλάξει το πολύτιμο γενετικό υλικό και να το μετασχηματίσει σε ζωή. Αυτή η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα δημιουργεί και μεγάλη διαφορά στην όλη ερωτική τους λειτουργία και τις συνέπειες της ερωτικής σχέσης. Έρευνα που έγινε στο γαλλικό νοσοκομείο του Montpellier, πάνω στην στειρότητα πολλών ζευγαριών θεώρησε ως βασικές αιτίες: τις πρώιμες ερωτικές σχέσεις των νέων και δη των κοριτσιών, καθώς οδηγούν σε μολύνσεις, ή σε απόφραξη των σαλπίγγων αλλά και τις αμβλώσεις. Το γεννητικό σύστημα της εφηβείας δεν είναι ακόμα ώριμο κατ’ αυτήν την περίοδο της αφύπνισης γι’ αυτό πρέπει πρώτα να παγιωθεί στο επίπεδο του σώματος καθώς η σεξουαλική ενέργεια είναι μια ουσία πολύτιμη, λεπτή. Άλλωστε αγόρι- στην ελληνική γλώσσα σημαίνει άγουρο δηλ. καρπός όχι ώριμος. Εξ αυτού η γενετήσια ενέργεια που αποτελεί την κύρια ζωτική δύναμη του ανθρώπου  πρέπει πρώτα να ολοκληρώσει την συναισθηματική και την νοητική της δομή και έπειτα να χρησιμοποιηθεί για την ερωτική χαρά και την τεκνογονία. Μετά απ’ αυτήν  την ολοκλήρωση ο νέος και η νέα εφοδιασμένοι με μια δομημένη ψυχοπνευματική ποιότητα θα είναι ώριμοι να ζήσουν τον έρωτα, χωρίς μεγάλες απώλειες.

Για να γίνει κατανοητό το μεγάλο αυτό θέμα θα μπορούσαμε να δανειστούμε εικόνες από το φυτικό βασίλειο και να συγκρίνουμε την γενετήσια ορμή με τον χυμό ενός δένδρου. Ο χυμός αυτός ανεβαίνοντας από τις ρίζες διανύει και εμποτίζει τον κορμό, τα κλαδιά, τα φύλλα του δένδρου και δημιουργεί άνθη και καρπούς. Δηλαδή οδηγεί το δένδρο στην ωρίμανση και την καρποφορία. Αν χαράξουμε το δένδρο στον κορμό του, ο χυμός χύνεται από τη σχισμή και καθώς δεν μπορεί να φθάσει μέχρι τα κλαδιά και τα φύλλα και να τα εμποτίσει με ζωτική δύναμη, το δένδρο ή μαραίνεται ή δεν κάνει καρπούς ή δίνει καχεκτικούς καρπούς.

Το ίδιο συμβαίνει με την σεξουαλική δύναμη, δηλ. με τους ζωτικούς χυμούς του νεαρού ατόμου. Αν αντί να τους διασώσει ώστε να ανέλθουν και να τροφοδοτήσουν τον εγκέφαλο, το νευρικό του σύστημα, τον ψυχισμό του, τους σπαταλάει σε ερωτικές συναλλαγές, οι συνέπειες είναι τραγικές διότι  η σύγχρονη παιδαγωγική αναφέρει ότι, εκείνο που δεν αναπτύσσεται στην ώρα του, δύσκολα αργότερα αναπτύσσεται σε πληρότητα. Η ανάπτυξη του εγκεφάλου-νόησης και του ψυχισμού θα προχωρήσει απρόσκοπτα όταν το νεαρό άτομο προσανατολίζει και κατευθύνει όλη του την ενέργεια στην φιλία, σε νοητικές και αθλητικές δραστηριότητες, στην μόρφωση, στην τέχνη, στην επαφή με την φύση.

Σε ένα σημαντικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό  «Our children» Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 1997, με τον τίτλο «Γιατί δεν μιλάμε στα αγόρια για το σεξ όπως μιλάμε στα κορίτσια;» οι ψυχολόγοι Margaret Sagarese και Charlene C. Giannetti  επισημαίνουν ότι «είναι αναγκαίο να ενημερωθούν τα αγόρια για την αξία των συναισθημάτων και του ρομαντισμού στη σχέση με το κορίτσι, για την αξία της εγκράτειας στη σχέση αυτή, ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή τους, ώστε να μην αισθάνονται ότι, επιλέγοντας την εγκράτεια, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αληθινοί άνδρες, σύμφωνα με ξεπερασμένες ήδη ιδέες για τον ανδρισμό.» Επισημαίνουν επίσης ότι    « η αποχή από την σεξουαλική επαφή δεν σημαίνει έλλειψη κάθε είδους οικειότητας και τρυφερότητας στην σχέση με το άλλο φύλο.» 

 «Η Ψυχολογία σήμερα πιστεύει ότι οι άνδρες πρέπει να έχουν τη δύναμη να χαλιναγωγούν τις επιθυμίες τους και η άσκηση αυτή, που αρχίζει από την εφηβεία, είναι αναγκαία αν θέλουν να έχουν καλές σχέσεις, επιτυχημένο γάμο και να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους.» Αλλά το ίδιο δίδασκε και ο Πυθαγόρας καθώς στην Αρχαία Ελλάδα η ευγονία ή καλλιγένεια αποτελούσε μεγάλο κεφάλαιο, αφού πρέσβευε ότι δεν έπρεπε να επιδιώκουν «  κατ’ ανάγκην πολλά παιδιά αλλά προπαντός καλά» αυτό σημαίνει ωραία, υγιή στο σώμα και στο πνεύμα..

 Η ενασχόληση λοιπόν με μέτρο σε σεξουαλικές πράξεις δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναπτύξει όλες τις ανάγκες του με αποτέλεσμα την ανάπτυξη των ψυχικών και πνευματικών του λειτουργιών, πράγμα που η ψυχολογία ονομάζει εξιδανίκευση. Όλοι οι μεγάλοι επιστήμονες, εφευρέτες, καλλιτέχνες, που μεγαλούργησαν με σπουδαία έργα, εφήρμοζαν συνειδητά την εξιδανίκευση μετατρέποντας την ενέργειά τους λιγότερο σε σεξουαλικές πράξεις και περισσότερο σε πνευματικά έργα.

Για μια ολοκληρωμένη, ικανοποιητική ερωτική σχέση πρέπει να έχει κανείς υπ’ όψιν την τριπλή α) σωματική, β) ψυχική, και γ) πνευματική διάσταση του ατόμου, που διαφέρει από όλα τα άλλα ζώα. Για να αισθανθεί ο άνθρωπος πληρότητα με τον (την) σύντροφο πρέπει να μετέχει στην σχέση αυτή εξίσου η σωματική του υπόσταση (έλξη για τον άλλο), η ψυχική του( να αισθάνεται αγάπη, τρυφερότητα για τον άλλο) και η πνευματική του υπόσταση (εκτίμηση, θαυμασμός για την όλη προσωπικότητα του συντρόφου). Με άλλα λόγια, σε μια ερωτική σχέση είναι αναγκαία η συμφωνία των δύο, σε όλα τα επίπεδα εξίσου. Τότε η σχέση οδηγεί στην συν-ουσία.

      Σωματική υπόσταση: Έλξη για τον άλλον

      Ψυχική υπόσταση, ανιδιοτελής  αγάπη, τρυφερότητα για τον άλλον, χαρά, ενθουσιασμός, επικοινωνία , συναισθηματικός ψυχικός έρωτας.

       Πνευματική υπόσταση: εκτίμηση, θαυμασμός για αυτό που είναι ο άλλος, για τις ιδέες του, την νοοτροπία του, το είναι του, τον αληθινό του εαυτό, ο πνευματικός έρωτας.

       Να συμφωνούν δηλαδή και οι δυο τους άνδρας και γυναίκα στις ιδέες, τα ιδανικά που βάζουν στην ζωή τους, στα συναισθήματα και τις προτιμήσεις.  Τότε η σχέση οδηγεί στην ένωση της βαθειάς ουσίας  των δύο συντρόφων ,από εκεί προέρχεται και η λέξη Συν- ΟΥΣΙΑ! Η ερευνήτρια γυναικολόγος Ιωάννα Παύλου, που συχνά παρουσίασε στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο το θέμα του έρωτα, συνήθιζε να αρχίζει την ομιλία της, λέγοντας: «Δεν θα σας μιλήσω για το σεξ, θα σας μιλήσω για την συνουσία».

 Η ελληνική γλώσσα για άλλη μια φορά μας δίνει την απάντηση «η από κοινού προσπάθεια των δύο ανθρώπων να βρουν την ουσία στη σχέση τους». Η συνουσία προϋποθέτει μια πολύ στενή ανταλλαγή ενέργειας, ψυχικών δυνάμεων, πληροφοριών καθώς μεταξύ των δύο συντρόφων δημιουργείται ένας αμοιβαίος βαθύς εμποτισμός, οι συνέπειες του οποίου μπορεί να τους σημαδέψει για μια ολόκληρη ζωή. Έχοντας λάβει οι νέοι μια τέτοια αγωγή συνειδητά αλλάζουν την   στάση τους και την όλη αντίληψη περί της σεξουαλικότητας, διότι αντιλαμβάνονται την αξία μιας βαθειάς φυσικής, εξίσου ψυχικής και πνευματικής σχέσης με τον, την σύντροφο. Αντιλαμβάνονται επίσης ότι οι επιπόλαιες σχέσεις δεν τους δίνουν την αναμενόμενη ευτυχία και ότι  επίσης σφάλματα που μπορεί σε νεαρή ηλικία να διαπράξουν, λόγω άγνοιας, μπορεί να τους ακολουθήσουν αργότερα, όταν ωριμάζοντας επιθυμήσουν να βρουν τον αληθινό,  ταιριαστό σύντροφο και να δημιουργήσουν οικογένεια. Έτσι  αποκτούν ασφαλέστερα κριτήρια για την επιλογή του-της συντρόφου τους.

 Ωριμότεροι  προετοιμάζονται από κοινού και για τον γονεϊκό ρόλο καθώς αβίαστα και φυσιολογικά αντιλαμβάνονται τον δημιουργικό χαρακτήρα που έχει τόσο η Μητρότητα όσο και η Πατρότητα. Η από κοινού προετοιμασία του ζεύγους στερεώνει την σχέση τους γιατί πια συμπεριφέρονται με υπευθυνότητα και έτσι όχι μόνο κατανοούν αλλά εμπνεόμενοι από την φράση του Αμερικανού γενετιστή Δρα Bruce Lipton προσπαθούν να την εφαρμόσουν. Ιδού τι αναφέρει «Οι μέλλοντες γονείς είναι οι αληθινοί γενετικοί αρχιτέκτονες των παιδιών τους. Και αυτό επείγει να το πληροφορηθούν.»

 Eίναι σίγουρο ότι οι νέοι θα επιλέξουν μια άλλη συμπεριφορά και στάση ζωής  όταν όχι μόνο ενημερωθούν  αλλά όταν αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τα οφέλη που θα αποκομίσουν από μία συνετή διαχείριση της ζωτικής ενέργειας με την οποία είναι προικισμένοι από την φύση. Μόνο τότε θα συνειδητοποιήσουν  ότι το ταξίδι του Έρωτα και της Ζωής που είναι τόσο στενά συνδεδεμένα είναι αληθινά συναρπαστικό και για αυτό αξίζει να το απολαύσουν εξασφαλίζοντας όσο είναι αυτό εφικτό τις καλύτερες προϋποθέσεις.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πως θα καταφέρουμε όλα αυτά όμως;

   Οι σοφοί μας, μας έδωσαν την απάντηση μια και ασχολούνταν με την ουσία της ζωής.  Το «Γνώθι σ’ αυτόν» και η ενδοσκόπηση είναι τα πιο σημαντικά ζητήματα που χρειάζεται να ασχοληθούμε σε αυτήν την ζωή.    Η γνώση του εαυτού και όχι ή γνώση σαν συλλογή άχρηστων και επιφανειακών πληροφοριών που πολλές φορές έχουν σαν σκοπό να χειραγωγήσουν και να στρέψουν τον άνθρωπο στην υποδούλωση και τον ανταγωνισμό.  Ο σοφός μας Πυθαγόρας τα είπε όλα μέσα σε λίγες γραμμές…. «Η πιο σπουδαία γνώση που μπορεί να προσφέρεις στον άνθρωπο είναι η γνώση της αληθινής ανώτερής του φύσης και του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει για να την αποκαλύψει».