Πώς άραγε η ψυχική κατάσταση της εγκύου περνάει στο έμβρυο;

«Η ψυχολογία της μητέρας γίνεται βιολογία στο έμβρυο. Οι ορμόνες, είναι μεταβολείς των ψυχικών καταστάσεων της μητέρας  στο σώμα του εμβρύου» (dr André Masson)

 Από 50 και πλέον χρόνια η επιστήμη γνωρίζει –λόγω των σημαντικών στατιστικών ερευνών των Σκανδιναβικών προπαντός χωρών- τις δυσμενείς συνέπειες για την υγεία του εμβρύου της ανθυγιεινής και αγχώδους ζωής της εγκύου, όπως επίσης και τις ευνοϊκές συνέπειες της υγιεινής και ήρεμης ζωής της. Εξ άλλου η σημασία της πρώτιστης σημασίας της προγεννητικής ζωής ήταν γνωστή από τις σαφείς διδασκαλίες των αρχαιοελλήνων σοφών, αλλά και άλλων αρχαίων πολιτισμών και των παραδόσεων των λαών.

Η επιστήμη δεν είχε όμως ακόμη ανακαλύψει με τις δικές της μεθόδους:

- Πώς η ψυχική ζωή της εγκύου επηρεάζει την φυσική και ψυχική  κατάσταση του εμβρύου, διαμορφώνοντας το σώμα, τις βιολογικές του λειτουργίες και τον ψυχισμό του;                     

 Σήμερα όμως δίνει απαντήσεις:

 -Μέσω του ενδοκρινικού συστήματος: των ορμονών

Το ενδοκρινικό σύστημα είναι ένα ενδιάμεσο μεταξύ του ψυχικού και του φυσικού, τόσο στον ενήλικο, όσο και, πολλώ μάλλον, στο έμβρυο. Κάθε ψυχική μας κατάσταση υποκινεί έκκριση στο αίμα πολύ συγκεκριμένων ορμονών.

Χαρά, Αγάπη, Ευγνωμοσύνη, Ευχαρίστηση υποκινούν λειτουργία του παρασυμπαθητικού συστήματος: έκκριση ενδορφινών, ωκυτοκίνης, και οι ορμόνες αυτές σηματοδοτούν -καθώς όλα πάνε καλά και ο άνθρωπος χαίρεται την ζωή για την οποία είναι πλασμένος-  κυκλοφορία των ενεργειών στο κέντρο του σώματος και συνέχιση της ανάπτυξης όλων των οργάνων: της καρδιακής και κυκλοφορικής λειτουργίας, της πέψης, της απέκκρισης, του μεταβολισμού. Γι’αυτό και όταν είμαστε ήρεμοι και χαρούμενοι, έχουμε υγεία.

Φόβος και αγωνία, που η Φύση θεωρεί ως αποτέλεσμα ύπαρξης σοβαρού κινδύνου ζωής, υποκινεί στον άνθρωπο λειτουργία του συμπαθητικού συστήματος: έκκριση αδρεναλίνης, κατεχολαμινών. Οι ενέργειές του αποσύρονται από τα σπλάχνα: από το κέντρο του οργανισμού και οδεύουν προς τα άκρα: χέρια, πόδια, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο να αμυνθεί, να τρέξει, να επιτεθεί, να σωθεί. Αν όμως οι ψυχικές αυτές καταστάσεις διαρκούν, τα βασικά όργανα υπολειτουργούν και η Υγεία δέχεται τις συνέπειες.

Στην εγκυμοσύνη, η ευεξία και ευδιαθεσία της μητέρας είναι πρώτιστης σημασίας, (dr Michel Odent), αφού ό,τι συμβαίνει σ’εκείνην, εξ ίσου  μέσω της πλακούντιας κυκλοφορίας, συμβαίνει και στο έμβρυο. Κι αν οι ενέργειες της εγκύου υπολειτουργούν, λόγω του άγχους και της δυστυχίας της, ελλείψεις διάπλασης των διαπλασσομένων την εποχή εκείνη οργάνων θα υπάρξουν. (prof. Bruce Lipton)

Ενώ Χαρά, Αγάπη, Γαλήνη θα της δώσουν την δυνατότητα να συνεχίσει απρόσκοπτα το ιερό έργο της διάπλασης ενός τέλειου νέου οργανισμού. Συγχρόνως θα εγχαράξουν στην ψυχούλα του πρώτες, δυναμικές εμπειρίες χαράς και αγάπης, αρχές του αυριανού χαρακτήρα!

 -Μέσω της μνήμης των κυττάρων

Ήδη από την σύλληψη το κάθε τι από την μητέρα και το περιβάλλον της εγγράφεται ως «πληροφορία» στην κυτταρική του μνήμη (dr R. Debré).  Ο ψυχισμός του παιδιού αλλά και η φυσική του ύλη, δηλαδή όλος ο οργανισμός του, δομείται με τις ψυχικές ενέργειες της μητέρας και μέσω αυτής του πατέρα και του περιβάλλοντος.

 Η βιαιότητα ή η ειρηνική διάθεση, πριν εκδηλωθούν στην ενήλικη ζωή, έχουν πρώτα εντυπωθεί στην νευρική κυτταρική μνήμη των εμβρύων – κι αυτά τα πρότυπα επαναλαμβάνονται αργότερα.

-Μέσω των νευρώνων-καθρεπτών,                                                                                             των κοινωνικών νευρώνων του ανθρώπου, που έχουν την κοινωνική ικανότητα να καθρεπτίζουν: να «αντικατοπτρίζουν» τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις προθέσεις του πλησίον. Και ποιος είναι πιο πλησίον στο έμβρυο από την μητέρα του, ενωμένη μαζί του; Άμεσα δέχεται μέσω των αναπτυσσομένων νευρώνων-καθρεπτών  του τον ψυχικό και πνευματικό βίο της μητέρας και μέσω αυτής και του πατέρα του.

 -Μέσω της γενετικής επίδρασης του περιβάλλοντος στο έμβρυο και το ζυγωτό

Δηλαδή της καθημερινής ζωής, δηλαδή σκέψεων, συναισθημάτων, αισθητηρίων εντυπώσεων, βιωμάτων του ζευγαριού και της εγκύου.( Επιγενετική)

 -Μέσω του υγρού στοιχείου που αποτελεί και περιβάλλει το έμβρυο                                                                                          

  κι έχει την ιδιότητα να εγγράφει στην μνήμη του και να  αποθηκεύει τις πέριξ πληροφορίες . (έρευνες Masaru Emoto).

Θα αναπτύξουμε ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες επιρροές.